Kurban Bayramı ve Van Gerçeği

IMG_1956[1] IMG_1941[1]Adamın biri bir “Kurban Bayramı” sabahı ahırdan kuzuyu alıp evin aşağısına doğru götürür. Derin bir çukur kazmış mıdır bilinmez ama kuzunun gözlerini bağlamıştır temiz bir mendille. “Kuzumu nereye götürüyorsun baba?” diyen oğluna, “Artık onun gitme zamanı geldi” cevabını verir. Henüz idrak etme yaşında olmayan çocuk merakla bekler, izlemeye koyulur babasını.

Besleyip büyüttüğü kuzusu babası tarafından boğazlanmıştır az sonra. Gözleri hiddetle faltaşı gibi açılan çocuk orda kendini çekiştiren küçük kardeşini tuttuğu gibi “deneyimine” alet eder. Mutfaktan kaptığı bıçakla kardeşini boğazlar. Adamın dünyası kararmıştır..Oğlan ne yaptığını fark eder etmez dama kaçar.

Babasından korkmuştur ve o telaşla damdan aşağı düşerek hayatını kaybeder…

Ailenin bayram sabahı yaşadığı bu trajedi dilden dile dolaşır. Efsane değil gerçektir. Köyün birinde yaşanır bu olay yıllar önce…

Geçenlerde arkadaşlarla “kurban psikolojisi” üzerine söyleşirken konu “kurban kesimine” gelince anlatılan bu öyküyü dehşetle dinlemiştim.

Bugünlerde Van’a gönderilmek üzere toplanan yardımlar arasına “Kurban kesimleri” de katıldı. Eğer ihtiyaç sahiplerine yardım etme niyeti taşıyorsanız en güzel vesilelerden biridir “Kurban Bayramı.” Tabî “Yardımlaşma, dayanışma, nefslerden kurtulma” çerçevesinde düşünürsek ne ala.

Bakın mesela Van için 20-30 ülkeden yardım geldi. Bir televizyon kanalında yardım amacıyla sanırım 70 trilyon kadar para toplandı. Her bir şehirden yardım kamyonları seferber oldu. Birçok gönüllü yardımsever Van’a koştu. Bütün bunlar birleştirici, tam da bayramlara yakışır şekilde; barışçıl, bütünleştirici durumlardır. Önemli olan insanların birbirlerine bayram havalarını yaşatmalarıdır. Sizce de öyle değil mi?

Kendimiz için ne istiyorsak başkaları için de istemek elzem.

Yardım paralarını cebe indirmek, yardım niyetine bikini, bayrak, taş, sopa göndermek ya da çadırları karaborsadan satmak vicdanlara Bayram’ın ne kadarını yaşatır bilemiyorum.

Her bayram dillenen en bildik kutlama cümlesi şudur; “Sevdiklerinizle beraber hayatınızın her dilimi bayram tadında geçsin”…

Öyle olsun diyelim hep birlikte…

ASmİn N. Singez

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

*