Ruh kendi eterik doğasına uygun olmayan diğer bir ruh ile karışmayı reddeder.Doğanın da bir ruhu vardır. Her şey canlıdır. Şehirlerin, ülkelerin bir ruhu olduğu gibi, medeniyetler de tüm bilgeliği ile engin bir ruh taşırlar. Tıpkı Mezopotamya gibi…. Bazı insanların özellikle spirituel kisilerin kendine benzemeyen insanlarla birleşememelerinin nedeni budur. Frekansları çatışır uyuşmaz.Spirituel varlık kilit bir ruh ya da anahtar bir ruh ile birleşebilir. Açılabilmek için…Suya zeytinyağı karışmaz. Şeker, tuz karışır tadını dokusunu değiştirerek. Amaç karışmak ise benzer ruhların biraraya gelmesi değişim dönüşüm adına mümkündür hatta çoğunlukla gereklidir.Ancak eş ruhların amacı sadece karışmak değildir. Onlar bir arada iken yüksek bir enerjiyi açığa çıkarırlar. Bu tıpkı suyun en iyi su ile karışabilmesi gibidir. Evet suya en iyi ne karışır ? Su tabii… Ve karışan su’lardan nasıl bir enerji, nasıl bir verim ortaya çıkar düşünün.. Tıpkı nehrin denize karışması gibi. Denizin okyanusa…Dicle gibi Fırat gibi çağıl çağıl akar su… Rahmani olan güç açığa çıkar. …Mezopotamya rahmanidir. Kadimdir. Bilgedir. O yüce bir ruhtur. Bir’liği temsil eder. O ruhu kimsecikler tahrip edemez. Ancak birleşilebilir onun ile…
Bir yanıt bırakın