Insan anne olunca anlarmış… İçindeki o dişi gücü keşfedince de anlayabilirsin…Bazen anneler bile anlayamıyor oysa.. Annelik bile anlamanı sağlamıyor. Evet bir çocuğu karnında büyütüp sonra ortaya
çıkarmak mucize. Kadın olarak o mucizeye aracı olmak çok özel.. Ama içindeki ana yı da doğurmadıysan olmuyor. O dişil kod açılmadan anlaşılmıyor… O çocuk alt beyninde hiç büyümüyor. Ne erkeği büyütebiliyorsun ne de kadını…
Kadın çok güçlü bir varlık. Kendini yenileyebilir. Kendini kendinden doğurabilir. Farkında değilse gücünü teslim eder. Mutlaka bir erkeğe teslim eder. Ya eşine ya da erkek evladına. Muhtemelen de bu iki erkek, adam olamadan uzaklaşır kadından. Adam olmak için uzaklaşır. Kadın dediğin annelik kavramının içine sığdırılamayacak kadar özel bir varlıktır. Anne olabildiği için özel değildir. Başlıbaşına özeldir. Ister anne olsun ister olmasın hiç fark etmez. Yeter ki kadınlık gücünün farkında olsun kadın. Anne olmak yani doğuran bir anne olmak harika bir deneyimdir. Bazen kadın kendi annesini çok iyi anladığı için bile anne olmak istemeyebilir. Ya da anlamadığı için kaçabilir o duygudan. Sadece kendi annesinin kızı olarak kalmak için bile yeni bir çocuğun anne rolüne bürünmek istemeyebilir. Ama sıkıştırır onu toplum tırnak içinde “putlar”la yaşar. Evlen, anne ol, doğur…vb. Evlenmeden olmaz ya hani… O kendi yarattığımız putlar aslında bilinç altımızdaki tortulardan başka bir şey değil. O tortular temizlenmediğinde karşımıza engeller olarak çıkıyorlar. Oğlan ve kız çocuğunu da o kadınlar büyütüyorlar… Şimdi bir kadının kendi gücünü unutup kendi yarattığı erkek gücünün altında ezilmesi çok manidar. Halbuki kadın kadın gibi olunca erkekte erkek gibi oluyor. Kadınların şifalanması demek savaşların bitmesi anlamına bile gelebiliyor. Böylesine önemli kadın olmak. Ister anne ol ister olma. Dişil güç, erkeği de Özgürleştirendir. Kadını da. …
Asmin N. Singez 3.Şubat.2015 As
Bir yanıt bırakın