SAHNE 14
Aslen … Özsel bir görü ile …
-Ayna karanlık yönlerini aydınlatır. Hatırlatır. Görebilirsen… Bakabilirsen… Aydınlanan kısmı kabul etmediğinde direnmiş olursun. Değişimden korkarsın. Bu hal inkar ve red içinde olmak halidir. Ayna ile bütünleşmeyi kabul ettiğinde karanlık taraflarını fark etme onları görüp kabul etme ve şifalanmaya başlama adımına geçersin. İşte bu kendi devrimine geçme anıdır.
-Aynayı kırmak…tamamen kendin olma isteği midir yoksa tamamen bir red bir inkar hali midir?
-Reddi de öfkeyi de yansıtır bu durum. Artık ihtiyacım yok herşeyin farkındayım anlamı taşır… Haline göre değişir…
-Nedendir ki bu kadar Dünyaya meyilimiz?
-Kurtulup tüm kabuklardan yaşamak varken, nedendir haksızken haklı olma gayretlerimiz.. Sevinmek için bunca eser varken doğada, nedendir kederden bitap düşmelerimiz…
-Sen değişmeden dünyan nasıl değişebilir? Dünya seni sana yansıtmıyor mu? Sanıyordun ki her şey dışarıda olup bitiyor. Oysa sen öyle görmek istemiştin. Düşün aynanın karşısında durmuşsun. Pijamaların var. Pek beğenmiyorsun bu halini. Hani yalnız olsan pek sallamayacaksın belki? Sevgilin gelecek olsa nasıl da salarsın ama… Önce kendin için yap bakalım. Gidip bir duş aldın. Daha iyisin. Üzerine yakışan bir şeyler geçirdin. Sonra saçlarına şekil verdin. Şimdi az önceki halin ile aradaki fark nasıl? Değiştin ve kendine bakışın da değişti değil mi? Ayna seni sana farklı yansıtmaya başladı. Fiziksel Dünya’da böyledir. Şimdi o aynaya yaklaş. Gözlerini gör. Hayır boyamak için değil. Gözbebeklerin için. Onlara bak. İçinde, derinlerinde kendini görmeye çalış. Ne görüyorsun? Sana anlattığı ne ? Ne söylüyorsa o sensin. Şimdi onu değiştir. Onun sana bakışı senin Dünya’ndır. Seninde ona bakışın değiştikçe Dünya’da değişecektir. Artık ne sen ne de dünya eskisi gibi olmayacaktır gözünde. Ayna sensin. Sen Ayna’sın artık. Sen Dünyası’n ..dünya sen.
-Aynadaki yansımana bakıp sahip olduklarının farkına var. Yüzleşmek budur.
-Aynadaki
-Bilinçaltındaki korkuların seni ele veriyor. Onlara ne zaman dur diyeceksin? Ne zaman geleceğin için endişelenmeyi bırakıp düşlemeye başlayacaksın? Kendini yeniden programlasana!
-sen kendi ışığını yansıttığın müddetçe kendin olabilirsin- ve Rahmana ulaşabilirsin.
-” Ay ve Güneş iyi bir örnek olabilir mi? Güneşten aldığı ışığı yansıtır, kendi ışığı yoktur. Bu yüzden Rahimdir. Güneşin kendi ışığı vardır, kendi ışığını yansıtır bu yüzden Rahmandır. ”
Biz Ay’ın yansıttığı ışığa hayran oluruz, sadece bir yüzüne ışık vurur.
-evet! Bir yüz! Diğer yüz karanlıkta kalan kısım. Ve bilinçaltı. Yani bilinçaltı aydınlatıldığında tam bir ışık olursun! “yani beynin karanlık taraflarının aydınlanması…” ve o ısıtır bizi çeken ; Güneşin ışığıdır. Farkedebilirsek bunu biz aslında güneşi severiz. Ay’ın güneşten ödünç aldığı ışığı yansıtış şekli bizi büyüler. Bu Ay’ın kendine has gizemidir. – karanlık yüzünüde merak ederiz- keşfetmekle büyülenmek arası o yerde oluruz.
Ay’ın şekilden şekile girip hep aynı ışığı yansıttığı gecelerde ona olan hayranlığımız devam eder. Oysa onun gecelerinde saklı bir ışığı vardır, hem onu hem geceyi aydınlatan.
Sanırız ki o hep parlak, o bize sadece bir yüzünü gösterir. Karanlıkta kalan yüzünü hep saklar. Hem etrafında aşkla döndüğü dünyasından hem de ışığını aldığı güneşten o … Ay bizim diplerdeki karanlık yüzümüz gibidir. Kendimizden koptuğumuz anlarımızı biz olamadığımız anlarımızı bize delil gibi, gösterir karanlık gecelerimizde.
Ve sizler benim o karanlıkta kalan yüzümüzü izliyorsunuz. Yansıttığım ışığım varsa eğer şuan o güneşin ışığı benim güneş oluşumun bir ihtimali var mıdır? Ya da benim içimde bir ışık varsa eğer ona nasıl ulaşabilirim? Önce evet öncelikle bu ödünç yansımalardan vazgeçmeliyim. Tamamen karanlığımda kalıp kendi içimde kaybolarak kendimden vazgeçerek
Gecelerimde ışıksız kalarak …
Yoksa siz nereden bileceksiniz güneşten aldığı ışığı olmayan Ay’ın ne olduğunu? Belki de dünyanın yörüngesinden bile çıkmalıdır Ay … ama onunda bile görevli olduğunu nasıl olurda unutabiliriz?
Çünkü O güneşin ışığını bize iletmek için bir aracı, gecelerimizde bize rehberlik etmek için hiç olan tanrının kendi ışığını göremeyen gözlerimizde aramalı esas nedeni! Gündüzün Güneşi Onu yok mu ediyor sanıyorsunuz? O her zaman Ay. …
Güneşte her zaman Güneş. Geceleri onu Ay ile vuslatında görüyoruz ya! Ona ışığını vererek O da alarak ve yansıtarak sevişiyorlar ! …
Asmin N. Singez
Diyarbakır,2004
AYNA adlı oyunundan
Bir yanıt bırakın